Want wat ook een ander zegt, er is kaas genoeg

maandag 25 juli 2011

Wiplala


Er heerst grote beroering idtvdb. Dat komt door het boek van Annie M.G. Schmidt dat de chauffeur van de bibliobus ons geleend heeft voor de vakantie. Het boek gaat over Wiplala, een klein mannetje en geen kabouter maar een wiplala. Wiplala is weggestuurd door de andere wiplala's omdat hij niet kan tinkelen. Na lang lopen komt hij via een mollengang en de kast terecht in het huis van de familie Blom. Daar wordt hij gevonden door Nella Della, de dochter van meneer Blom en door Vlieg, de poes! Als Vlieg Wiplala wil vangen, kan Wiplala ineens wel tinkelen en verandert Vlieg in een stenen poes! Het gebeurt al op blz.8 en daarna betinkelt Wiplala meneer Blom, een hele schaal hutspot, vanilleijs en de buurman. Soms lukt het Wiplala om iets terug te tinkelen en soms niet. Zo is de buurman op blz.25 nog steeds betinkeld en van steen.
Schrijver v/h, wist je van dit boek? Wat een ontdekking! De o.m. hebben een discussie onder de o.k. en de j.m. zijn al druk aan het oefenen met betinkelen. Ze bewegen hun pootjes snel boven een snuitkever en prevelen iets. Daarnet kwam de poes udtvdb aanlopen maar het is de j.m. niet gelukt hem op afstand te betinkelen. Gelukkig mogen we het boek extra lang lenen!

2 opmerkingen:

schrijverdezes zei

Ha Anna,
Dit is wel een erg late reactie! Ik was bijna helemaal gestopt met blogs lezen, maar als ik geweten had dat jij weer iets had geschreven had ik natuurlijk wel gekeken.
Maar nu ben ik zelf weer een beetje aan het bloggen geslagen, dus keek ik ook weer eens bij jou, denkend aan die goeie ouwe tijd toen wij nog allebei blogden en we het zo gezellig hadden samen. Ik moet er bijna van huilen...
Wiplala heb ik gelezen, maar dat is lang geleden. Ik hoop eerlijk gezegd dat het de j.m. niet is gelukt om mensen of dieren te betinkelen, want je weet maar niet wat dat voor narigheid oplevert.
Groet, schrvrdzs (je ziet dat ik niet v/h meer ben)

muizenoor zei

Ha Schrijver,
Ben je weer aan het bloggen? Ik ga snel kijken!
Groet, Anna
Sakkerie!